Ontwikkeling doet altijd pijn,
soms kijk je achterom en zie het was toch fijn.
Want het heeft je inzicht gebracht,
dat had je totaal niet verwacht.
Gegroeid, de bloembollen zijn open gegaan,
net als in de natuur en niet stil blijven staan.
Dit grootschalig collectief, wereldwijd,
niemand uitgezonderd geen enkele tijd.
In alle zones van de wereld bevolking klinkt een kreet,
en niemand kan zijn blik afwenden of het voor even vergeet.
Het is zo sterk aanwezig en we kunnen er niet omheen,
nee niemand geen enkele één !
Samen werken, samen lijden, samen de schouders er onder,
dan kunnen we met zijn allen creëren, een fantastisch wereldwonder.
Comments are closed