Een roep vanuit mijn innerlijk wezen, is naar voren toe gerezen. Vanuit de diepte van mij ziel, verhef ik mijn hoofd en draai rond in een wiel. Het wiel van de wereld om ons heen en hoe dat gaat lopen weet er geen één. Rusteloos soms als een vuur dat wakkert door de wind, waarin ik mijzelf in het hart terug vind.
De warmte en liefde voor de mensen samen werken, geven, kijken, eigen wensen Leven met alle verschillen en leren van elkaars grillen.
Liefdevol en houvast gesteund door het verleden past. Gestuurd door de energie van het leven, heelheid, vormloos het doet mij soms beven.
Vertrouwen, voelen en handelen naar, de roep van de natuur, het geluid van een gitaar. Het vergaren van vertrouwen en mensen om mij heen waar ik op kan bouwen.
Soms heb ik vleugels en vlieg ik in de lucht, soms terug opgeworpen en op de vlucht. Om altijd weer in mijn lijf te landenen te weten, hier op aarde heb ik banden.
Eigen wijs, liefdevol, vol passie drijf ik voorten ik weet ik ben geliefd en word gehoord.
Comments are closed